جانور عجیبی که نامیراست! - بالیو

تاردیگراد ها (خرس آبی) حیوانات کوچک و فوق العاده سختی هستند که می توانند طیف گسترده ای از خطرات را تحمل کنند.

تاردیگراد ها با زیستگاه های خاصی در سراسر زمین، از کوه ها گرفته تا اقیانوس ها و صفحات یخی سازگار شده اند؛ انعطاف پذیری آن ها همچنین می تواند به آن ها کمک کند تا از ماجراجویی های تصادفی فراتر از ایمنی زیستگاه های بومی خود زنده بمانند، که می تواند به فرصت هایی منجر شود.

در یک مطالعه ای که اخیرا اجرا شده است، محققان نمونه نوی از تنوع زیستی دیرگرم - گونه ای که قبلاً ناشناخته برای تپه های ماسه ای سازگار شده بود - را نشان می دهند و شواهد نوی ارائه می کنند که نشان می دهد برخی از تاردیرگراد ها زیستگاه هایی را با استعمار و سواری گرفتن در داخل حلزون ها پیدا کردند.

تاردیگرید تازه کشف شده از پارک ملی Rokua در منطقه Ostrobothnia شمالی فنلاند می آید، جایی که محققان آن را روی گلسنگ و خزه در یک جنگل تلماسه ای یافتند.

چشم انداز روکوآ از طریق یخچال ها و باد شکل گرفته است و تپه های شنی از دیگر ویژگی های این منطقه است؛ این منطقه همچنین خانه یک جنگل تپه های داخلی غنی از گلسنگ است، زیستگاهی که از طریق فعالیت های انسانی تهدید می شود.

تیمی از دانشمندان به سرپرستی ماتئو وکی، زیست شناس دانشگاه جیواسکیلا، از روکوا بازدید کردند تا خزه، گلسنگ، خاک برگ و ریشه های علف را از روی ماسه جمع آوری کنند.

آن ها نه تنها تاردیگراد ها را پیدا کردند، بلکه گونه نوی را پیدا کردند. این تنها پنجمین عضو شناخته شده از مجموعه Macrobiotus pseudohufelandi است، گروه کوچکی از تاردیگراد ها با سازگاری هایی مانند پا ها و پنجه های کوچک شده برای زندگی در زیر زمین.

محققان این گونه را Macrobiotus naginae نامیدند که اشاره ای به ناگینی، یک شخصیت مار از کتاب های هری پاتر است.

محققان خاطرنشان می کنند که مانند بسکمک از حیوانات زیرزمینی، این تاردیگراد ها ممکن است اندام های کوچک تری را برای شکل ساده تری برای خزیدن در خاک یا ماسه تکامل کرده باشند؛ و در حالی که همه تاردیگراد ها به آب نیاز دارند، آن ها همچنین دارای یک قدرت فوق العاده برای زنده ماندن در دوره های خشک طولانی هستند که می تواند در محیط های خشک تر مفید باشد.

تاردیگراد ها آب را از بدن خود بیرون می ریزند و به یک لکه خشک و تقریباً تخریب ناپذیر به نام تون تبدیل می شوند. در این حالت معلق، تاردیگراد می تواند سال ها یا دهه ها زنده بماند، سپس به طور ناگهانی در حضور آب زنده شود.

حالت تون می تواند تاردیگراد ها را در برابر طیف وسیعی از خطرات دیگر نیز محافظت کند، از جمله دمای شدید، فشار بالا، کمبود اکسیژن، بمباران اشعه ایکس، شلیک از تفنگ، و قرار گرفتن در معرض خلاء فضا.

این توانایی ممکن است به تاردیگراد ها کمک کند تا دوره های خشکی را در زیستگاه خود تحمل کنند، یا می تواند به آن ها کمک کند تا مکان های نو را با محافظت از آن ها در قلمروی غیرقابل پذیرش، در صورتی که باد آن ها را با خود برد، مستعمره کنند.