یادداشت، شکست سنگین ترامپ در ویتنام؛ بازگشت به خانه با دست خالی - بالیو

با ما همراه باشید تا با بهترین تور ویتنام سفر کنید.

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، تصویر میز خالی ناهار در هتل متروپل هانوی که آماده پذیرایی از رهبران آمریکا و کره شمالی بود کنار تصویر خروج زودتر از موعد خودروهای گرانقیمت دونالد ترامپ و کیم جونگ اون برای عزیمت به کشورهایشان، شمای کلی از دور دوم مذاکرات فشرده واشنگتن و پیونگ یانگ به دست می دهد؛ بازگشت بدون دستاورد.

دونالد ترامپ که دقیقاً در روز شروع مذاکرات با کره شمالی در ویتنام از سوی مایکل کوهن وکیل سابق شخصی اش به خاطر افشاگری های بی سابقه در مقابل نمایندگان کنگره تحت فشار بود و چشم و گوشش به واشنگتن بود، کوشش می کرد با یک توافق چشمگیر با کیم جونگ اون، افشاگری ها و آبروریزی کوهن را تحت الشعاع قرار بدهد اما امور بر وفق مرادش پیش نرفت و بزرگترین ناکامی خود را از زمان استارت مذاکرات با پیونگ یانگ تجربه کرد.

این درحالیست که طرف کره شمالی واقعاً به قصد پیشبرد مذاکرات به هانوی آمده بود نه برای وقت کشی و سنگ اندازی. کیم جونگ اون روز پنج شنبه در مصاحبه با خبرنگاران ضمن اعلام آمادگی برای خلع سلاح اتمی کره شمالی، گفت: اگر تمایل به خلع سلاح و پیشرفت در مذاکرات نداشتم اکنون در ویتنام نبودم.

از سوی دیگر واشنگتن هم طی ماه های گذشته به ویژه بعد از شکست دور اول مذاکرات میان دو طرف بعد از دیدار ترامپ و کیم در سنگاپور، سطح انتظارات خود را پایین آورده بود و همه چیز حکایت از احتمال یک توافق بزرگتر و قویتر در ویتنام داشت. ترامپ در شروع روز دوم مذاکرات با بیان اینکه می خواهد به بهترین توافق با کره شمالی برسد، گفت: من بارها گفته ام، سرعت خلع سلاح برای من مهم نیست. من از اینکه دیگر راکت، موشک یا هر چیز اتمی آزمایش نگردد، بسیار قدردانی می کنم. رئیس کیم و من، می خواهیم معامله درست را انجام دهیم.

در حالی که همه منتظر امضای یک توافق بعد از صرف نهار مشترک بودند به یک باره همه چیز تغییر کرد. کاخ سفید اعلام نمود که مذاکرات آمریکا و کره شمالی زودتر از موعد به انتها خواهد رسید و ضیافت نهار مشترک میان رهبران دو کشور نیز لغو خواهد شد.

سخنگوی کاخ سفید طی یک بیانیه گفت: رئیس جمهور ترامپ و رئیس کیم دیدارهای بسیار خوب و سازنده ای در تاریخ های 27 و 28 فوریه 2019 در هانوی، ویتنام برگزار کردند. این دو، راه های متعدد برای پیشبرد خلع سلاح اتمی و موضوعات مالی را آنالیز کردند. در حال حاضر توافقی حاصل نشد اما تیم های دو طرف به نشست در آینده امیدوار هستند. خبرگزاری دولتی کره شمالی هم بعد مذاکرات اعلام نمود کیم جونگ اون و دونالد ترامپ گفت وگوهای سازنده را ادامه خواهند داد.

اگرچه دو طرف همچنان راه را برای مذاکرات آینده باز گذاشته اند اما آنالیز علت شکست این مذاکرات چشم انداز آن در آینده را بیش از گذشته تیره و تار می نماید.

چرا مذاکرات ویتنام هم بازنده شد؟

پیش از این بارها و بارها گفتیم که مطالبات واشنگتن و پیونگ یانگ به اندازه یک کهکشان با یکدیگر فاصله دارند. اگرچه روابط شخصی و نه روابط رسمی ترامپ و کیم در سایه توئیتهای محبت آمیز رئیس جمهور آمریکا طی ماههای گذشته ظاهراً مثبت بوده است اما تنها این موضوع برای توافقی که در نهایت قرار است به نابودی تسلیحات اتمی کره شمالی و برطرف تحریمها منجر گردد کافی نیست.

آمریکاییها پیش از این بارها تأکید نموده اند که هدف آنها از مذاکرات نابودی کامل و سریع زرادخانه اتمی کره شمالی است. در مقابل پیونگ یانگ نیز اعلام نموده است که به دنبال برطرف کامل تحریمها قبل از انتها روند نابودی سلاحهای اتمی است، این درحالیست که کره شمالی موشکها و کلاهکهای اتمی خود را تضمینی برای بقای خود می داند و واشنگتن نیز تحریمهای مالی و فشار حداکثری بر مردم کره شمالی را اهرمی بسیار قوی برای کشاندن پیونگ یانگ به میز مذاکرات و دست کشیدن این کشور از برنامه اتمی خود تلقی می نماید.

هر دو کشور بدبینی و بی اعتمادی بسیار زیادی به یکدیگر دارند، به عنوان مثال هیچ تضمینی وجود ندارد که در صورت دست کشیدن کره شمالی از سلاحهای اتمی، آمریکا به وعده خود در زمینه برطرف کامل تحریمها عمل کند. همان فریبکاری که آمریکایی ها در زمینه توافق هسته ای با ایران انجام دادند؛ انجام کامل تعهدات ایران در برابر پشت کردن آمریکا به برجام.

حتی پیونگ یانگ این نگرانی را دارد که هرگونه توافق با آمریکا ممکن است دو سال دیگر در صورت عدم پیروزی مجدد ترامپ در انتخابات 2020 به مشکل بخورد و دولت بعدی آمریکا از زیر تعهدات دولت فعلی آمریکا شانه خالی کند.

از سوی دیگر آمریکاییها نیز با توجه به روحیه زیاده خواهی آنها بعید است به کره شمالی اعتماد نمایند که همه تحریمها را در قبال تعطیلی بخشی از فعالیتهای هسته ای پیونگ یانگ لغو نمایند، به ویژه اینکه کره شمالی از سال 2006 بازرسان آژانس بین المللی اتمی را به کشورش راه نداده است و معین نیست که غیر از سایتهای متعارف این کشور مکانهای دیگری نیز درگیر این برنامه هستند یا خیر. هرچند که پی بردن به این موضوع از سوی بازرسان آژانس کار چندان سخت، پیچیده و زمانبری نیست اما به هرحال یک موضوع مهم برای واشنگتن است.

مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا در نشست خبری بعد از مذاکرات ویتنام در پاسخ به سؤالی درباره اینکه آیا کره شمالی درخواستی برای لغو تحریم ها جهت امضای توافق داشت، گفت: بله چنین چیزی مطرح شد. اساساً کره ای ها می خواستند که تحریم ها به طور کامل لغو گردد ولی ما نمی توانستیم این کار را کنیم. آنها می خواستند بخش بزرگی از تأسیسات اتمی خود را برچینند اما ما نمی توانستیم از تمام تحریم ها دست بکشیم.

خبرگزاری رویترز روز آدینه در این زمینه گزارش داد، کره شمالی در ویتنام پیشنهاد داده است که به ازای بسته شدن مجموعه هسته ای یونگ بیون تمام تحریمها به جز تحریمهایی که بخش تسلیحات کشتار جمعی این کشور را هدف قرار داده است لغو گردد. یونگ بیون اصلی ترین واحد فراوری سوخت اتمی کره شمالی است و همه مواد لازم برای آزمایشهای اتمی کره شمالی در این مجتمع فراوری شده است.

این مقام آمریکایی علت شکست مذاکرات در هانوی را خواست کره شمالی برای لغو همه تحریمها خوانده است.

در واقع واشنگتن میخواهد تقصیر شکست مذاکرات را متوجه کره شمالی کند. اما اغلب تحلیلگران معتقدند که علت شکست مذاکرات مقاومت و تسلیم نشدن رهبر کره شمالی در برابر دونالد ترامپ بود. محمود برطرفت حقوقدان بین المللی در این زمینه می گوید، ترامپ زودتر از موعد، ویتنام را ترک کرد چون رهبر کره شمالی مقابل او تسلیم نشد. ترامپ بعد از دیدار با کیم در یک نشست خبری در هانوی گفت: کشورهای ثروتمند باید در مقابل حمایتهای آمریکا، پول بدهند.، جمله ای که آن را برای عربستان سعودی بارها به شکل توهین آمیزی تکرار نموده است. یادآوری احتیاج ندارد که کره شمالی نه نفت دارد نه ثروت بلکه عزت نفس دارد.

ترامپ با شکستی تمام عیار و بدون هیچ چشم انداز روشنی در ارتباط با کره شمالی ویتنام را ترک کرد. او دست خالی به خانه رفت و اکنون باید با افشاگریهای مایکل کوهن در کنگره و فشارهای فزاینده رسانه های آمریکا و افکار عمومی این کشور مقابله کند.

توقف آزمایشهای اتمی کره شمالی و همچنین توقف رزمایشهای آمریکا و کره جنوبی در شبه جزیره کره اولین دستاورد مذاکرات پرسروصدای آمریکا و کره شمالی طی یک سال گذشته بوده است.

با توجه به روند مذاکرات بین دو طرف، اکنون به نظر می رسد این دستاورد اولین و آخرین دستاورد این مذاکرات باشد و بعید است که پیشرفت چشمگیری در ماههای آینده میان دو طرف حاصل گردد.