حقایقی درباره ترس های برنامه سازی در دوران کرونا - بالیو

عباس موزون ـ تهیه کننده و مجری زندگی پس از زندگی ـ در گفت وگویی با خبرنگاران مسائل کرونا برای برنامه سازان را در سه دسته کلی طبقه بندی کرد و درباره آنها گفت: طبقه اول مسائلی است که در ارتباطِ پروژه با مردم پیش می آید. دومی هم مسائلی است که در ارتباطِ پروژه با قوانین و مقررات پیش می آید؛ یکسری موارد هم مربوط به مسایل و موانعی است که کرونا در ارتباط بین خود ما (عوامل تولید) با پروژه ایجاد می کند.

او در ادامه صحبت هایش شرح داد: مهمانان و سوژه ها در ارتباط با یک تیم برنامه سازی از انتقال احتمالی بیماری هراس دارند و گاهی حاضر به مصاحبه نمی شوند. گاهی هم وقتی به مصاحبه راضی می شوند، خیلی با احتیاط این کار را می کنند؛ مثلا قبول نمی کنند که ما در منزل یا محل کارشان با ایشان مصاحبه کنیم. از سوی دیگر خودشان هم به استودیوی ضبط ما تشریف نمی آورند؛ تا حدی که برخی حتی برای بستن یک میکروفن یقه ای هم استرس دارند. البته از طرفی برخی عزیزان هم برعکس این بودند و به شکلی افراطی اصلا رعایت نمی کردند و این بار عوامل تولید که همیشه ماسک می زدند از آن ها می ترسیدند.

این برنامه ساز به ذکر مثالی در این زمینه پرداخت و اعلام کرد: در یکی از روستاها، مصاحبه شوندگان و میزبانانِ خونگرم، هیچکدام ماسک نمی زدند و خیلی هم مهمان نواز و مهربان بودند. عوامل را بغل می کردند و از حضورشان شاد بودند. در این شرایط عوامل برنامه بابت تبادل احتمالی ویروس نگران بودند.

موزون درباره ابتلای عوامل برنامه به کرونا گفت: من و خانواده ام همین چند ماه پیش همگی به کرونا مبتلا و قرنطینه شدیم و به لطف خدا از سر گذراندیم. یکی دیگر از مسائل، ترک هرازگاه کار توسط عوامل بود. برای مثال یکی از عوامل اصلی ما قبول نکرد که با ما به شهرستان ها بیاید و ناگزیر شخص دیگری را جایگزین کردیم که ایشان هم مشکوک به کرونا شد و ما چند روز کار را تعطیل کردیم. البته درباره ایشان پس از انجام آزمایش و قرنطینه احتیاطی بعد از 12 روز اعلام شد که آنفولانزا بوده و خوشبختانه کرونا نداشتند.

تهیه کننده زندگی پس از زندگی درباره مسائل درون پروژه ای ناشی از کرونا شرح داد: اینکه برخی از عوامل سرکار نمی آیند یا اینکه برخی می آیند و بیمار می شوند، از مسائل درون پروژه است.

او ادامه داد: مشکل دیگر اینکه ما خودمان به لحاظ اخلاقی و شرعی نگران این هستیم که مبادا موجب انتقال ویروس به مصاحبه شوندگان شویم، از این رو دائما از اسپری الکل استفاده و تمام تجهیزاتمان را ضدعفونی و از ماسک استفاده می کنیم. اما کرونا شرایط جدیدی را ایجاد کرده و نمی توان تمام مسائل را پیش بینی کرد؛ مثلا یک بار بند ماسک یکی از عوامل پاره شد و ماسک دیگری نداشتیم و داروخانه ای هم در آن اطراف نبود، مجبور شدیم چند ساعت کار را به تاخیر بیندازیم. یا برای مثال قبل از وارد شدن به هر خانه ای از آن ها می خواهیم ملحفه ای پهن کنند تا ما تجهیزات تصویربرداری مان را روی آن بگذاریم و موقع خروج نیز همه چیز را ضدعفونی می کردیم. این مراقبت ها، فرآیند کار را برای ما خیلی طولانی و خسته کننده کرده است.

او محدودیت های قانونی برای جلوگیری از انتشار ویروس کرونا را یکی دیگر از مسائل برنامه سازی در این دوران بیان نمود و اضافه نمود: در ارتباط با قوانین و مقررات مقابله با شیوع کرونا، ما خیلی از پلان هایمان را از دست دادیم. مدتی به خاطر کرونا تصویربرداری ممنوع شد و ما در همان دوره باید تصویربرداری می کردیم. منع تردد بین شهری، منع تردد درون شهری و منع فیلم سازی فشار سنگینی روی پروژه ایجاد کرد. منع تردد درون شهری باعث می شد ما هر روز حدود 6 ساعت را از دست بدهیم. وقتی پروژه عقب بیفتد مجبور می شویم تا کارهای دیگر را با سرعت بیشتری انجام دهیم و این روی کیفیت کار تاثیر می گذارد. البته ما حداکثر سعی مان را می کردیم و برای تدوین، ساعت ها بیدار می ماندیم. من کنار صندلی تدوین می خوابیدم. به دلیل همین فشردگی زمان که کرونا تشدیدش کرده بود در آن ایام روزپخش شده بودیم و گاهی پس از تدوین فقط یک ساعت تا پخش فاصله داشتیم.

موزون گفت: ما که به شهرستان های مختلف می رفتیم در معرض همه این تفاوت عملکردهای ویروس ها بودیم. منع تردد میان شهری هم مسائل زیادی را برایمان ایجاد کرده بود و ما خیلی از پلاتوها را از دست دادیم. با هواپیما می توانستیم به مراکز استان برویم ولی وقتی به مرکز می رفتیم باز رفتن به شهرها ممنوع بود؛ بنابراین مجبور بودیم هر طور شده خودمان را به شهرهای مورد نظرمان برسانیم و در این راه از مردم محلی و مسوولان شهری کمک می گرفتیم.

این مجری تلویزیون درباره تاثیر ماسک در پنهان کردن احساسات صورت نیز گفت: وقتی ماسک زده می شود میمیک و حالت چهره مجری یا مهمان از دست می رود و گاهی لازم است تا حس و حال و احساسات چهره در برنامه دیده شود و اگر نشود تاثیرگذاری آن روی مخاطب کم می شود. ماسک نیمی از چهره را می پوشاند. ما به خاطر ماسک ها سر دوراهی بین بد و بدتر قرار می گرفتیم.

موزون در پایان با یادآوری خاطره ای از ضبط برنامه زندگی پس از زندگی در روزهای کرونایی، اظهار کرد: یکی از عوامل ما خیلی حساس بود و هرکس تکان می خورد، اسپری ضدعفونی کننده اش را مثل یک اسلحه کمری درمی آورد و شلیک می کرد. یک بار یکی از مهمانان برنامه، بنده را در آغوش گرفت و احوالپرسی کرد و همکار ما از کنار دستم شروع کرد به الکل پاشی به سرتا پای من؛ و بنده که بی خبر بودم ناگهانی به سمت ایشان چرخیدم و اسپری الکل به چشمم خورد و تمام روز چشم من قرمز بود و نمی توانستیم ضبط کنیم.

به گزارش خبرنگاران، زندگی پس از زندگی روایتی از زندگی پس از مرگ است. مهمانان این برنامه کسانی هستند که مرگ را تجربه کرده و باری دیگر به زندگی بازگشته اند. آن ها تجربه خود از مرگ را در این برنامه شرح می دهند.

برنامه زندگی پس از زندگی به دلیل پخش برنامه های مناسبتی دهه فجر هفته گذشته پخش نشد و این هفته هم پخش نخواهد شد اما پس از آن به روال سابق هر چهارشنبه حوالی ساعت 21 به روی آنتن شبکه چهار سیما می رود.