سرمربی تیم ملی ، خبر داغ آخر هفته ای که همه منتظرش هستیم - بالیو

محمد قراگزلو ، طبق وعده مدیران فدراسیون فوتبال امروز باید نام سرمربی تیم ملی را بشنویم. خبری که سه ماه است منتظر شنیدنش هستیم و کلی اشتیاق داریم تا ببینیم این همه کوشش بی سر و صدای فدراسیون فوتبال چه فرجامی داشته است. کوششی که در نهایت سکوت مدیران فدراسیون فوتبال پیش رفت و حالا قرار است ثمره اش را در قالب اعلام یک اسم ببینیم و بشنویم. البته به نظر می رسد بعد از دو ماه شخص رییس فدراسیون فوتبال در آخرین مراحل پیش بردن پروسه انتخاب سرمربی، اعضای هیات رییسه و مدیران درجه یک وزارت ورزش را در جریان امور قرار داده اند اما ظاهرا تا لحظه اعلام رسمی خبر هیچ کس کد یا نشانی از گزینه نهایی نخواهد داد.

بعد از اعلام مهدی تاج مبنی بر اینکه سرمربی جدید تیم ملی می تواند نام ایران را تبدیل به یک برند معتبر کند ذهن ها به سمت مربیان درجه اول و نامدار دنیای فوتبال رفت که تیم ندارند اما در عین حال بعضی اسم ها نیز در برآورد ها به چشم می خورد که در این معیار جای نمی گرفت. از مارک ویلموتس سرمربی سابق تیم ملی بلژیک که مربی برجسته ای در فوتبال اروپا به حساب نمی آید تا الکساندر نوری که یکی دو بار اسمش برای راهنمایی تیم ملی مطرح شده اما واقعیت این است که حتی در فوتبال آلمان نیز مربی درجه دومی هم نیست و ماه هاست تیم ندارد.

اگر این بار روی حرف های مهدی تاج حساب باز کنیم امروز باید سرمربی تیم ملی معرفی گردد و این آخر هفته قبل از آغاز هفته ماقبل پایانی لیگ برتر و حساسیت های آن، تب فوتبال ملی بدون هیچ مسابقه و تورنمنتی برای تیم ملی بالا خواهد گرفت چرا که بعد از سه ماه بلاتکلیفی صاحب سرمربی شده ایم که همه امیدواریم صاحب رزومه، پر اشتیاق، فنی و البته کاریزماتیک باشد.

شاید پیدا کردن همه این ویژگی ها در یک نفر که با معیارهای اقتصادی فوتبال ایران همخوانی داشته باشد و بتواند در ایران کار کند و دوام بیاورد سخت باشد اما باید منتظر ماند و دید دستپخت مهدی تاج و همکارانش چه خواهد بود.

طی دو روز اخیر و با اعلام زمان معرفی سرمربی تیم ملی - که البته بین گفته های تاج و اسلامیان در این خصوص اختلاف زیادی وجود دارد - بعد از تغییر اطلاعات ویکی پدیای مارک ویلموتس و قطعی نشان دادن حضور این مربی در راس تیم ملی نوبت به انتشار شایعه ای در مورد حضور ژوزه مورینیو در تهران رسید. یادمان نرفته وقتی حدود سه ماه قبل مازیار ناظمی از مورینیو به عنوان یکی از کاندیداهای حضور در راس کادر فنی تیم ملی نام برد با چه واکنش هایی روبرو شد اما حالا بعضی سایت ها از مورینیو به عنوان گزینه نهایی فدراسیون یاد نموده اند که با توجه به متوسط رقم قراردادهای دریافتی این مربی چندان منطقی به نظر نمی رسد.

در حال حاضر صدها مربی قابل دسترس برای مذاکره و عقد قرارداد بدون تیم منتظر گوشه چشم تیم های فوتبال هستند اما خب تیم ملی ایران سراغ برترین های این لیست می رود و به احتمال زیاد انتخاب نهایی اش را از بین 100 نفر این لیست انجام می دهد.

با سرکی به فهرست مربیان در دسترس به گزینه های معتبر و نامداری برمی خورید که آرزو می کردید یکی از آنها انتخاب نهایی مهدی تاج باشد اما تصور اینکه یکی از آنها حاضر به حضور در ایران و قبول راهنمایی تیم ملی گردد شبیه غیر ممکن است. با این حال یادمان می افتد 8 سال قبل هم کسی فکر نمی کرد مربی با رزومه و اعتبار کارلوس کی روش راهنمایی تیم ملی را به عهده بگیرد.

با این حال شاید غیر از عده محدودی اسم های بزرگ تصور اینکه یکی از مربیان درجه یک اروپایی که صاحب رزومه هستند در تهران رویت شوند چندان هم عجیب نخواهد بود و می توانیم تصور کنیم سرمربی بعدی تیم ملی یک گزینه آبرومند معتبر خواهد بود که احتمالا با شنیدن نامش برای نخستین بار جا نخواهیم خورد.

البته این مساله وقتی وجه مثبتی به خود خواهد گرفت که اگر اسم مربی اعلام شده به گوش مان آشنا بود آنقدر هیجان انگیز و جذاب باشد که بعد از اتفاقات یکی دو سال اخیر برای دیدن نخستین بازی محبت آمیز تیم ملی در خردادماه لحظه شماری کنیم و با شور و شوق فراوان اتفاقات مربوط به تیم ملی را پی بگیریم.

شاید مورینیو و کونته با رقم هایی که در استطاعت اقتصادی فدراسیون فوتبال ماست به تهران نیایند یا تصور کنیم که مربیان بزرگی مثل کاپلو و ونگر برای تغییر در تیم ما اشتیاق و انگیزه لازم را ندارند اما گزینه جذاب، کاریزماتیک، فنی، بین المللی و صاحب رزومه آنقدرها هم دور از دسترس نیست که در منوی درخواستی تاج و همکارانش قرار نگیرد؛ پس به این امید می مانیم که خبر این آخر هفته جذاب ترین خبر فوتبال ایران در سال 98 باشد. خبری که از عجیب بودنش جا نخوریم و با مثبت ارزیابی کردنش برای دیدن تیم ملی جدید و تغییراتش ذوق زده شویم و سر شوق بیاییم. یعنی می گردد؟