آدرنالین؛ روزی که آفریقا از سوارز متنفر شد - بالیو

لوئیس سوارز را می توان یکی از معدود نماینده های گروه فوتبالیست های چرک در فوتبال مدرن دانست. بازیکنی که با دایو کردن های خیلی زیاد، خطاهای نسبت خشن، رفتارهای نژادپرستانه و صد البته نمایش های فوق العاده اش در لباس لیورپول، بارسلونا و تیم ملی اروگوئه به خاطر آورده میگردد.

سوارز در جریان جام جهانی 2010 یکی از فزونین بازیکن های اروگوئه بود. قهرمان دو دوره جام جهانی بعد از سال های بسیار زیاد این فرصت را داشت تا خودش را به جمع فزونین تیم های جام جهانی برساند. اروگوئه برای شکستن طلسم صعود از یک چهارم نهایی جام جهانی به مصاف غنا، فزونین تیم آفریقایی آن جام رفت. غنا یکی از فزونین نمایش های یک تیم آفریقایی در تاریخ جام جهانی را ثبت کرد و به جمع هشت تیم برتر رسید.

این بازی با فزونی غنا آغاز شد. سلیمان منتاری هافبک مشهور غنا در آخرین دقایق نیمه اول تیمش را پیش انداخت اما دیگو فورلان ستاره باتجربه اروگوئه کمی بعد از آغاز نیمه دوم بازی را مساوی کرد. غنا که برای تبدیل شدن به اولین آفریقایی حاضر در نیمه نهایی جام جهانی همه کار می کرد تا آخرین دقایق بازی پست خط دفاع اروگوئه ماند.

بازی به وقت اضافه رفت و جریان بازی همچنان دست غنا ماند. در آخرین ثانیه بازی غنا این فرصت را داشت که بازی را ببرد و به دراماتیک ترین شکل ممکن راهی نیمه نهایی گردد. لوئیس سوارز مهاجم اروگوئه توپ را با دست از روی خط بیرون کشید. داور صحنه را دید، پنالتی گرفت و سوارز را اخراج کرد. آساموا جیان کاپیتان غنا پنالتی را به تیر افقی دروازه و داور سوت انتها بازی را زد. اروگوئه در ضربات پنالتی غنا را شکست داد و راهی نیمه نهایی شد.