شرکت توسعه جایگاهی برای متخصصان ورزشی یا سیاسیون؟!، آنالیز عملکرد مدیران و شایسته سالاری در ورزش کشور از نگاه کارشناسان - بالیو

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری خبرنگاران، در ادامه بحث صندلی مدیریت علمی و شایسته سالاری در ورزش به شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی می پردازیم.در مطلب گذشته به این نکته اشاره گشت که استفاده از ظرفیت درون سازمانی و به کارگیری افراد متخصص و همچنین تفویض اختیار به آن ها از جمله رموز موفقیت مدیران است که می بایست از سوی مدیران ورزش کشور مورد توجه قرار گیرد. با توجه به صحبت های وزیر ورزش مبنی بر استفاده از نیروهای درون سازمانی و شایسته سالاری، در این گزارش سعی داریم با استفاده از نظر کارشناسان عملکرد این شرکت و انتصاب های اجرا شده را مورد آنالیز قرار دهیم.

همانگونه که در قبل اشاره شد؛ فعالیت اصلی شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی در دو بخش نگهداری و توسعه اماکن ورزشی خلاصه می شود نکته ای که بیشتر از هر چیز دیگری نمود پیدا کرده است، بهره وری و توسعه مناسب این شرکت در این دو بخش میباشد؛ در کشور تحقیقات علمی زیادی در مورد نحوه مدیریت اماکن ورزشی اجرا شده است که به خوبی نشان می دهد اماکن ورزشی کشور در بسیاری از موضوعات با استانداردهای جهانی فاصله داشته و نیروهای انسانی متخصص و آموزش دیده در مورد اماکن ورزشی ارتباط مستقیمی با بهره وری در این بخش را دارد.

شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی به گفته بسیاری از کارشناسان با اهداف اولیه خود فاصله بسیاری گرفته است و از یک شرکت کوچک و چابک به یک شرکت عظیم و تعداد قابل توجهی نیروی انسانی در حدود 900 نفره تبدیل شده است که بخش قابل توجه ای از درآمدهای این شرکت در حال حاضر صرف پرداخت حقوق و مزایای کارکنان آن می شود که به نحوه به کارگیری، استخدام کارکنان این شرکت و همچنین عملکرد فنی این شرکت نقدها مختلفی در طی سالیان مختلف وجود داشته است که می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1- عدم وجود شاخص های استاندارد مناسب جهت تخصیص اعتبارات به پروژه های مختلف کشور و اعمال نظرهای شخصی

2- عدم احتیاجسنجی و عدم تطابق مناسب نقشه ها با احتیاج واقعی هر استان در پروژه های تعریفی و تصویبی

3- عدم نظارت دقیق بر روی پروژه ها در استان های مختلف به دلیل دوری از محل اجرای پروژه

4- عدم امکان استفاده از پیمانکاران قوی و بومی، با توجه به سازوکار خاص شرکت

5- فسخ متمادی پیمان ها

6- عدم پاسخگویی مناسب به مدیران استانی

7- تعریف نامناسب پروژه های عمرانی در استانها با اعتبار ناکافی و به دنبال آن عدم اجرای کامل استاندارد های مورد احتیاج

و . . .

نکته قابل تأملی که بارها از سوی رهبر معظم انقلاب و ریاست محترم جمهور مورد تاکید قرار گرفته است کاهش تصدی گری و چابک سازی دستگاه های اجرایی می باشد که طبق ماده 20 و 19 قانون اجرایی اصل 44 قانون اساسی، هیئت واگذاری شرکت های دولتی مجاز می باشند حسب شرایط متناسب، از کلیه روش های ممکن برای واگذاری بنگاه ها و مالکیت و واگذاری مدیریت، تجزیه، واگذاری، انحلال و ادغام شرکت ها اقدام نمایند.

حال چرا با توجه قانون اصل 44 و همچنین وجود ظرفیت های قانونی ماده 5(88) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت و همچنین ماده 27 قانون الحاق موادی به قانون تنظیم مبنی بر واگذاری طرح های تملک دارایی های سرمایه ای جدید، نیمه تمام، تکمیل شده و آماده بهره برداری چرا شرکت توسعه و وزارت ورزش و جوانان در راستای کاهش تصدی گری نسبت به انحلال یا تغییر ساختار این شرکت الزامات قانونی را طی این مدت انجام نداده است؟ چرا با توجه به وجود دفاتر فنی و مهندسی در ساختار وزارت ورزش و وجود پیمانکاران متعدد در مجموعه های ورزشی چنین شرکتی عریض و طویلی که در حال حاضر تقریبا تعداد کارکنانش با وزارت ورزش برابری می نماید و بار مالی بسیار زیادی برای ورزش کشور ایجاد نموده است تا به امروز ادامه فعالیت داشته است؟ چرا آقای سلطانی فر تاکید زیادی به واگذاری دو شرکت استقلال و پرسپولیس داشته ولی برنامه ای برای این شرکتارائه نشده است اینها بخشی از سوالاتی است که در اذهان ایجاد گشته است.

حضور اعضای هیئت مدیره بدون تخصص ورزشی

طی آنالیز اجرا شده حسن کریمی در سال 1396 به عنوان مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره جایگزین مصطفی مدبر در شرکت توسعه تجهیز و نگهداری اماکن ورزشی می شود. کریمی از استانداری استان تهران به همراه رضا معصومی زاد، ژاله فرامرزیان، حسن رباطی و بهروز منتقمی به عنوان اعضای هیئت مدیره فعالیت خود را در این شرکت آغاز نمودند. در این میان منتقمی بعد از شش ماه به عنوان تنها متخصص ورزش از هیئت مدیره جداشده و در اردیبهشت سال 98 برانوش نیک بین و محمدرضا حسینی به عنوان اعضای جدید این شرکت در هیئت مدیره معرفی می شوند.

انتخاب مدیران از استانداری و شهرداری تهران و مدیریت های متزلزل

کریمی در جهت تحقق اهداف خود در انتخاب مدیران خود بیشتر از استانداری و شهرداری تهران استفاده کرد.

آقایان ناصر محمودی فر، علی اکبر شعبانلو، قدرت الله سیف در مجموعه استادیوم آزادی و محمود لاله، علی اکبر شعبانلو، یوسف پور و امیرحسین فتحی مدیرعامل سابق باشگاه استقلال در مجموعه ورزشی باشگاه انقلاب؛ صمدی و توفیق کابلی در مجموعه شهید شیرودی و خانم خبرنگارانهیتا شیرودی در مجموعه ورزشی شهید کشوری، فرهاد نیکوخصال در مجموعه ورزشی سوارکاری به همراه آقایان عبادالله فتح اللهی، هادی رحمتی و محمدرضا حسینی به عنوان معاونین ایشان همکاری دارند.

با یک آنالیز اجمالی تنها آقایان توفیق کابلی و فرهاد نیکوخصال در مدیران مجموعه سابقه مدیریت ورزشی و تحصیلات مرتبط داشتند و در مجموعه های آزادی و انقلاب تغییرات مدیریتی زیادی در این مدت کوتاه صورت پذیرفت .

نکته قابل توجه مدیریت خبرنگارانهیتا شیرودی است که در سال 1396 با انجام سخنرانی در سالن شهید افراسیابی مجموعه ورزشی شهید شیرودی و حمایت از روحانی در انتخابات رئیس جمهوری به اشتباه در این سمت ابقا شد و تا به امروز نامبرده بارها در فضای مجازی به عملکرد سلطانی فر انتقاد کرده است. حال با توجه به اقدامات اجرا شده و نحوه انتخاب و انتصاب افراد در شرکت توسعه اینکه به چه میزان شایسته سالاری از سوی وزیر و مدیران ایشان مد نظر قرار گرفته است و عملکرد شرکت توسعه و دفتر نظارت فنی بر اماکن ورزشی در وزارت ورزش را در ادامه از منظر کارشناسان مورد بحث قرار خواهد گرفت :

محمدتقی حسن زاده دکترای تخصصی ورزش، استاد دانشگاه و از مدیران اسبق وزارت ورزش و جوانان در مورد عملکرد شرکت توسعه، تجهیز و اماکن ورزشی از بدو تأسیس گفت:

افرادی سیاسی مدیریت این شرکت را عهده دار شدند

شرکت توسعه، تجهیز و نگهداری اماکن ورزشی از سال 1373 در دوره مدیریتی مهندس مصطفی هاشمی طبا با رویکرد تخصصی برای تأمین منابع بخش زیر ساخت های ورزش کشور و رعایت اصول مهندسی و استانداردها برای ساخت وساز و بهره برداری مطلوب از اماکن ورزشی تأسیس شد که باید از او برای چنین اقدام کاربردی در جهت ساماندهی و توسعه زیرساخت های ورزش کشور تشکر کرد. اما متأسفانه اتفاقاتی که در سال های اخیر در نحوه مدیریت و راهبری شرکت افتاده و باعث انحراف از اهداف و رسالت اصلی شرکت شده ورود افراد فاقد تخصص مهندسی ورزش باتجربه است. افرادی سیاسی و غیر مرتبط مدیریت این شرکت را عهده دار شدند. متأسفانه در دوره مدیریت مهرعلیزاده اساسنامه شرکت تغییر داده شد؛ یعنی عملاً اهداف و رسالت اصلی شرکت را تغییر دادند و از آن موقع این شرکت در پیشبرد امور زیرساخت های و نگهداری آن با مشکل ساختاری روبرو شده است.

شرکت توسعه به پایگاه و حاشیه امن برای حضور رفقای جناحی تبدیل شد

اصلی ترین چالش این شرکت، حضور مدیران سیاسی غیرحرفه ای است، با حاکم شدن تفکر سیاسی و باندی در وزارت ورزش به تبع مدیریت شرکت توسعه، تجهیز و نگهداری اماکن ورزشی تبدیل به پایگاه و حاشیه امن شد تا با حضور رفقای جناحی اداره شود. با حاکم شدن نگرش غیرتخصصی مدیریت مجموعه ها و استادیوم های ملی مثل شیرودی، آزادی و انقلاب توسط افراد غیرمتخصص و سیاسی مصادره شدند.

دومین چالش این شرکت رعایت نکردن اصول فنی مهندسی و مکان یابی پروژه های عمرانی است. فرایند مدیریت ناکارآمد در شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی باعث شد عملیات اجرایی خیلی از پروژه ها سال ها متوقف و رها شوند. عدم نظارت و تخصیص بودجه هم یکی دیگر از مسائل مدیریتی این شرکت است. متأسفانه در دوره مدیریتی سلطانی فر و گودرزی، شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی تبدیل به یک پایگاه و حاشیه امن برای بکار گیری وابستگان و دوستان مدیران غیرتخصصی سیاسی شد که بر اساس سفارش منصوب شدند. بعضاً افراد بازنشسته سایر دستگاه ها از وزارت کشور و گردشگری در این شرکت حضور داشتند.

در حال حاضر مجموعه های انقلاب، آزادی و شیرودی توسط افراد غیرمتخصص از بیرون بدنه ورزش که در دستگاه محل خدمت خود کنار گذاشته شده بودند، اداره می شوند. علاوه بر عدم ثبات و تغییرات غیرمعقول مسائل عدیده فرهنگی، مالی، سیاسی و امنیتی در این استادیوم ها به وجود آوردند. مانند اتفاق تلخ سال گذشته فوت دانش آموز هفت ساله در استادیوم آزادی دچار برق گرفتگی شد.

کریمی سفارش شده به شرکت توسعه آمده است

کریمی به عنوان مدیرعامل شرکت توسعه، تجهیز و نگهداری اماکن ورزشی یک چهره سیاسی است باسابقه عمرانی بر اساس رفاقت با سلطانی فر و سفارش چون از معاون عمرانی استانداری تهران برکنار شده بود و احتمالاً بازنشسته هم هستند به عنوان مدیرعامل منصوب شده است. او کمترین شناخت و تخصص در ارتباط با زیرساخت های ورزش را دارد، این در شرایطی است که مدیریت یک شرکت تخصصی ساخت وساز و نگهداری اماکن ورزشی کار کاملاً تخصصی است. به کارگیری مدیر بدون تخصص و تجربه مرتبط در یک شرکت تخصصی خسارت های جبران ناپذیر مالی و انسانی را در کوتاه مدت و بلندمدت به مجموعه تحمیل می نماید. بودجه ها را هدر می دهند و به نظرم باید هر چه سریع تر دستگاه های نظارتی چون بازرسی کل کشور و دیوان کل محاسبات به شرایط عملکردی شرکت ورود نمایند.

شرکت توسعه زیان ده است

طبق اصل 44 و ماده 88 اجاره اماکن باید طبق ضابطه قانونی انجام شود؛ متأسفانه حساب وکتابی در شرایط درآمدی استادیوم ها از محل اجرای ماده 88 وجود ندارد و حتی تعیین نیست درآمدی که از اجاره اماکن کسب می شود، در کجا هزینه می شود. در حال حاضر استادیوم های آزادی، شهید کشوری، شیرودی و انقلاب درآمدشان را از محل اجاره اماکن کسب می نمایند. در کنار این موضوع افراد زیادی هم در این استادیوم ها بدون رعایت ضوابط اغلب قراردادی با سفارش و ارتباط جذب شده اند که خیلی از خبرنگارانن هم تخصص مرتبط ندارند. کل درآمد ناشی از این اماکن صرفاً خرج هزینه های جاری می شود و سرمایه گذاری بلندمدتی وجود ندارد. در واقع این شرکت به سمت زیان دهی رفته و باید هر چه سریع تر شرایط عملکردی آن رسیدگی شود.

مسائل غیرفرهنگی و غیراخلاقی در استادیوم انقلاب وجود دارد

شرایط شرکت توسعه، تجهیز و نگهداری اماکن ورزشی بحرانی و نابسامان است؛ پروژه های نیمه کاره زیاد که بعضی از خبرنگارانن توجیه مالی ندارد بدهی زیادی به پیمانکاران دارند، عملیات اجرایی بیشتر پروژه ها عمرانی ملی سال هاست متوقف شده است. همچنین با طرح های واگذاری دولت روبرو شده که استقبالی چندانی هم ازطرف بخش خصوصی از این طرح واگذاری نشده و اغلب افراد متقاضی به دنبال تصاحب خبرنگارانن با شرایط خودشان هستند. چند مورد واگذاری هم با مسائل روبرو شده و دستگاه های نظارتی مانع از واگذاری خبرنگارانن شده اند. استادیوم هایی مثل آزادی و شیرودی از محل دارایی هایی سرمایه ای ثابت و اجاره درآمد کسب می نمایند، متأسفانه به دلیل حاکم شدن مدیریت غیرتخصصی و ناکارآمد، عملاً این شرکت با شرایط زیان دهی روبروشده است. در مجموعه ورزشی انقلاب علاوه بر مدیریت غیرتخصصی ، با چالش های فرهنگی و اخلاقی هم روبرو است به طوریکه هر فردی با ورود به مجموعه با آن روبرو می شود . فضای حاکم بر این باشگاه باعث شده شاهد مسائل غیرفرهنگی و غیراخلاقی در این استادیوم باشیم.

ساختار فعلی وزارت ورزش موازی و ناکارآمد است

ساختار فعلی وزارت ورزش، جوانان ساختاری موازی و ناکارآمد است. در استان ها، دفاتر فنی و مهندسی با ساختار ناقص وجود دارد که از اختیارات قانونی بهره مند نیستند؛ تمام اختیارات در وزارتخانه متمرکز است و چند سال اخیر هم با ایجاد دفتر نظارت فنی در کنار شرکت تجهیز باعث ایجاد تداخل در انجام وظایف و موازی کاری و ناکارآمدی شده است. ایجاد ساختار موازی نتیجه اش افزایش هزینه و هدر رفتن منابع در شرایط فعلی است.

به دلیل مدیریت سلیقه فردی متمرکز مالی در وزارتخانه، عملاً برای یاری های حداقلی به یک باشگاه ورزشی در شهرستان، باید وزارتخانه مجوز آن را صادر کند. اگر قرار باشد یک استادیوم در استانی با هزینه حداقلی مثل 10 میلیون تومان تجهیز شود، مجوز این کار باید از سوی وزارت ورزش پیگیری شود و درواقع استان ها اختیارات لازم در تخصیص منابع و بودجه ندارند. توزیع بدون معیار و شاخص و سلیقه ای در وزارتخانه مسائل عدیده ای به وجود آورده است از جمله ایجاد رانت واسطه و طولانی شدن زمان اجرا که این موضوع ناشی از مدیریت ناآشنا و غیرتخصصی است.

این گونه مدیران سنتی و ناکارآمد منابع را هدر می دهند و با موازی کاری، سیستم تمرکز در تخصیص منابع ورزش کشور را با خسارت های جبران ناپذیر روبرو می نمایند. همین موضوع منجر توقف و طولانی شدن عملیات اجرایی پروژه ها شده است و بیشتر پروژه ها در استان ها به دلیل طولانی شدن دوره اجرا به حالت نیمه کاره رهاشده یا فرسوده شده اند. دولت و مجلس باید به نحوی با یاری دستگاه های نظارتی، دیوان محاسبات و بازرسی کل کشور باید به داد این وزارتخانه برسند.

در نهایت اولین راه حل اصلاح ساختار و نظام مدیریتی و به کارگیری افراد متخصص و کارآمد به دور از وابستگی باندی و سیاسی است. متأسفانه تفکر مدیریت باندی و رفاقتی، بدون رعایت شایسته گزینی در این شرکت حاکم شده است. همچنین عملکرد غیر شفاف و پنهان کاری از دیگر چالش اصلی این شرکت است.

نیروهای متخصص و دلسوز از بدنه وزارت ورزش جداشده اند

مدیران شرکت توسعه چهره های سیاسی بوده اند که بر اساس رفاقت با وزیر مدیرعامل شده اند که در زمینه مهندسی ورزشی تخصص ندارد و از همه بدتر اینکه افرادی هم که در کنار آن ها هستند، افراد ناآشنا و سیاسی و سفارش شده هستند. آن ها با حضور این افراد، توان مدیریتی خود را زیر سؤال برده است . متأسفانه نیروهای متخصص و دلسوز از بدنه وزارت ورزش جداشده اند و افراد غیرمتخصص روی کارآمده اند. نمونه آن تغییر مداوم مدیریت استادیوم آزادی و انقلاب است که تابه حال چندین مرتبه تغییر کرده و بازتاب های منفی زیادی در جامعه ورزش ایجاد نموده است.

کریمی کار عمرانی انجام داده اما تخصص ورزشی ندارد

مدیریت در هر وزارتخانه ای تخصصی است کسی که تخصص ورزشی ندارد نمی تواند کاری از پیش ببرد.

با توجه به پیچیدگی و حساسیت اماکن ورزشی، باید افراد متخصص جایگزین این افراد شود. جای سؤال و تعجب است این همه علاقه و انگیزه غیر متخصصین ورزشی برای مدیریت در ورزش ناشی از چیست؟!

بازنشسته ها حق استفاده از امکانات استادیوم ها را دارند یا خیر

بر اساس مدیریت و عملکرد فعلی امکان استفاده بازنشسته ها از اماکن ورزشی وجود ندارد. بازنشسته های و خانواده خبرنگارانن را به این اماکن راه نمی دهند این در حالی است که افرادی از بیرون ورزش این باشگاه ها را تصاحب کرده اند، و به راحتی از امکانات استفاده می نمایند متأسفانه حتی قهرمانان و کارشناسان بازنشسته وزارت ورزش و جوانان هم به سختی می توانند ورود به این اماکن ورزشی دارند. در حال حاضر برای ورودی به باشگاه انقلاب رقم بلایی باید پرداخت نمایند.

در ادامه احمد کامیاب یکی دیگر از مدیران بازنشسته وزارت ورزش به عملکرد شرکت توسعه انتقاد کرد و در تبادل نظر با خبرنگار خبرنگاران گفت:

فلسفه اصلی شرکت رفاه حال کارکنان و بازنشستگان بود

کامیاب درباره عملکرد شرکت توسعه تجهیز و نگهداری اماکن ورزشی از بدو تأسیس گفت: این شرکت به درخواست مدیران کل استان ها هم زمان با ریاست هاشمی طبا در سازمان تربیت بدنی تأسیس شد. در آن مقطع زمانی استان ها برای حفظ و نگهداری اماکن ورزشی مسائل زیادی داشتند؛ البته ردیف بودجه از سوی سازمان برنامه وبودجه از طرف طرح ملی و منابع استانی برای حفظ و نگهداری اماکن ورزشی پرداخت می شد. اما با توجه به بعضی مسائل هاشمی طبا با پیشنهاد مدیران کل تصمیم گرفت این شرکت را تأسیس کند تا پول های که در طرح ملی و به وسیله اعتبارات استانی به دست می آید صرف این شرکت شود و کارمندان بازنشسته وزارت ورزش هم این شرکت را اداره نمایند تا منبعی برای تأمین امرارمعاش همکاران بازنشسته وزارت ورزش شود. درواقع فلسفه اصلی این شرکت رفاه حال کارکنان و بازنشستگان سازمان تربیت بدنی بود. نیروهای خدماتی سازمان تربیت بدنی 24 ساعته کوشش می کردند و این شرکت تأسیس شد تا امکاناتی برای آن ها در نظر گرفته شود و منبع درآمدی هم برای آن ها ایجاد شود.

اماکن ورزشی به اقوام و بستگان اجاره داده شد

وی ادامه داد: نیروهای خدماتی ورزش کشور در همه سالن ها و اماکن شهر و روستا باحقوق کم و عشق در حفظ و نگهداری اماکن کوشا بودند و قرار بود شرکت تجهیز به آن ها یاری مالی کند؛ اما این چنین نشد و نه تنها به آن ها یاری نشد بلکه زیان هم دیدند، رفته رفته ماهیت شرکت توسعه تغییر کرد. از زمان روی کار آمدن مهر علیزاده این تغییرات به وضوح دیده شد؛ اماکن ورزشی به اقوام و بستگان اجاره داده شد؛ کم کم این اماکن تخریب و فرسوده شدند و متأسفانه هیچ کس هم مسئولیت آن را برعهده نمی گرفت. بعضی از زمین های این استادیوم ها فروخته شد و در اطراف آن مغازه ها ساخته شد، اما هیچ زمانی تعیین نشد پول های آن کجا هزینه شد.

وزارت ورزش با شرکت تجهیز مثل گوشت قربانی رفتار کرد

مدیرکل بازنشسته وزارت ورزش و جوانان اضافه نمود: در واقع پس از مدتی شرکت توسعه و تجهیز محلی برای سیاسیون شد و به یک حیات خلوتی بدل شد. متأسفانه وزارت ورزش هم با شرکت تجهیز مثل گوشت قربانی رفتار کرد. در حال حاضر کارمندان تربیت بدنی و وزارت ورزش در این شرکت جایی ندارند و حتی ساختمانی که یک مدیرکل بازنشسته در زمان خدمتش ساخته است اجازه رفت وآمد در آن را ندارد. افراد دیگری از وزارتخانه های دیگر آمدند و جای خود را در این شرکت باز کردند. درنهایت شرکت تجهیز ساخت وسازها را گرفت. دفاتر فنی در استان ها که 14 کارکنان داشتند به مرور به هزار نفر افزایش پیدا کرد.

در کنار وزارت ورزش وزارتخانه دیگری تأسیس شد

وی گفت: در هر استان ده تا پانزده نفر در ساخت وساز بودند و با برنامه پیش می رفتند ولی بعد از تأسیس شرکت آن ها بیکار و شرکت با حدود هزار نفر کارکنان اماکن بدون استفاده و با مکان یابی های نامناسب انجام می دهد. می توان گفت در کنار وزارت ورزش وزارتخانه دیگری تأسیس شد که هر اعتبار و پولی که داشت باید خرج کارکنان مازاد خود می کرد. بیشتر پژوه های ورزشی در سراسر کشور نیمه کاره ماند. در تمام این سال ها افراد حاضر در این شرکت طبق رفاقت ها، رانت بازی و فشارهای یک نماینده مجلس روی کار آمدند. افرادی که از بدنه ورزش نیستند و متأسفانه این شرایط همچنان ادامه دارد.

مدیرعامل شرکت توسعه را نمی شناسم چون از بدنه وزارت نیست

کامیاب بیان کرد: من به عنوان یک مدیرکل بازنشسته وزارت ورزش، مدیرعامل شرکت توسعه و تجهیز را نمی شناسم به این خاطر که از بدنه وزارت نیست. دفاتر فنی استان ها کاری نمی نماید و موازن کاری صورت می گیرد. از طرفی یک بازنشسته وزارت ورزش اگر قرار باشد با عده ای دیگر از مدیران بازنشسته در یک سالن تمرین نمایند، جایی ندارند و باید سالن اجاره نمایند. این در حالی است خانواده آقایان از وزارتخانه های دیگر به راحتی کارت دارند و از همه امکانات استفاده می نمایند. بنابراین شرکت توسعه و تجهیز محل بسیار خوبی برای سیاسیون شده که تخصص لازم هم ندارند اما از همه شرایط و امکانات استفاده می نمایند.

تخصص در شرکت توسعه و تجهیز محلی از اعراب ندارد!

وی اعلام نمود: در بدنه شرکت رفاقت سالاری موج می زند و هرکسی که روی کار می آید افراد نزدیک به خود را به کار می گیرد؛ در واقع می توانیم بگوییم تخصص در شرکت توسعه و تجهیز محلی از اعراب ندارد؛ مهندس به عنوان کسی که طراح است نقش را می کشد، کار خودش را به درستی انجام می دهد؛ اما اجرای نقشه در اختیار افرادی قرار می گیرد که علم و تخصص ندارند و بر اساس سلیقه تصمیم می گیرند. درنهایت منجر به این می شود که ما سالن هایی زیادی در کشور داریم که ازنظر اصول مهندسی ایرادهای زیادی دارند؛ به این خاطر که هیئت مدیره و اعضای شرکت توسعه و تجهیز تخصصی بر ساخت وساز اماکن ورزشی ندارند و همان طور که گفتم رفاقت و مسائل باندبازی در این شرکت موج می زند.

جذب افراد نامتخصص درد ورزش ایران است

کامیاب تأکید کرد: جذب افراد نامتخصص درد ورزش ایران درد ورزش در لایه های بالایی و میانی ورزش است. این افراد با اصول ساخت وساز اماکن ورزشی آشنایی ندارند اما به هر دلیلی در بدنه ورزش هستند و درنهایت با تصمیم های نادرست، هدر رفتن بخش عمده اعتبارات، ناکارایی اماکن ورزشی را رقم می زنند.

اگر مدیران گذشته تأسیسات نمی ساختند آقایان رئیس کجا بودند!

وی اظهار کرد: در حال حاضر قره خانلو به عنوان رئیس آموزشگاه کمیته ملی المپیک در این مجموعه مشغول به فعالیت است اما هر زمان که با او صحبت داریم به ما وقت نمی دهد. مدیران کل و کارشناسان و همکاران درخواست داشتند مانند گذشته برای سلامت روح و جسم به تمرین احتیاج دارند و پول آن را هم پرداخت می نمایند؛ اما رئیس آموزشگاه کمیته ملی المپیک گفت سلامت کارکنان وزارت به ما ربطی ندارد و وقت های تمرین ما را حذف کردند. من از او سؤال دارم که اگر مدیران گذشته این تأسیسات را نساخته بودند؛ الان شما رئیس کجا بودید؟!

ورزشی ها از صدقه سر غریبه ها بی کلاه ماندند و باید التماس نمایند

کامیاب مطرح کرد: مگر شما سازندگی در ورزش داشتید که رئیس آن باشید؟ ما ساختیم و شما رئیس شدید؛ حالا ما باید کنار باشیم چون شرکت تجهیز حتی یک باشگاه هم برای کارکنان و رفاه حال آن ها نساخته است! هر اداره ای مانند ارتش، بانک ها، شرکت نفت، محلی برای ورزش و رفاه کارکنان فراهم کرده است، اما ورزشی ها از صدقه سر غریبه ها بی کلاه ماندند و باید التماس دیگران را برای سلامتی و رفاه خود و خانواده ها نمایند و این به خاطر سوء مدیریت در ورزش است. البته مهر علیزاده عامل این کار نبود، اما از زمان حضورش در ورزش واگذاری و بی بندوباری آغاز و ادامه پیدا کرد.

آیا وزیر این اسامی را می شناسد؟

مدیرکل بازنشسته وزارت ورزش و جوانان گفت: من سؤالم از وزیر ورزش و جوانان این است که تا به امروز با چند بازنشسته جهت برنامه ریزی جلسه داشته است؟ چرا آن ها پاسخگویی تلفن های خود نیستند؟! آیا وزیر ورزش آقایان کاشفی، نعمت پور، صمیمی، صنیعی، مهرور، خزایی، قندی، مایلی کهن، دلیریان، مولاهویزه، شهریاری، کریمی، رضایی، رحیمی، دانشمند، سمیع زاده و... را می شناسد؟ آیا تا به امروز اسم این افراد را شنیده است و می داند آن ها هزاران سال تجربه ورزشی دارند؟! اگر نام این افراد را شنیده است و از تخصص آن ها استفاده نمردند، این فاجعه در ورزش ایران است. متأسفانه مشاوران کم ذهن، نابلد،حسود را انتخاب کردند که مسائل را به او به درستی انتقال نمی دهند و همین موضوع باعث ضعف ورزش ایران است. پیشنهاد می کنم با هاشمی طبا که به عنوان یک کاربلد سال هاست در ورزش حضور داشته ارتباط برقرار نمایند و از نظرات او بهره ببرند.

4057/