14 نکته برای کشف استعداد کودک

به گزارش بالیو، کشف استعداد کودک یکی از مهم ترین وظایف والدین است که می تواند مسیر رشد و شکوفایی فرزند را معین کند. هر کودک با مجموعه ای از ویژگی ها، علاقه ها و توانمندی های منحصر به فرد به جهان می آید که او را از دیگران متمایز می نماید. به عنوان والدین، وظیفه ما این است که محیطی فراهم کنیم که این تفاوت ها نه تنها شناسایی شوند بلکه پرورش پیدا نمایند. در جهانی امروز که همگان در تلاشند تا مشابه یکدیگر باشند، توجه به فردیت و استعدادهای خاص کودک می تواند راهی برای رشد شخصی و شادی او باشد. اما در کشورهایی با عایدی پایین و میانه، بچه ها به علت چالش هایی همانند تغذیه ضعیف و فرصت های ناکافی برای یادگیری، ممکن است نتوانند پتانسیل کامل خود را کشف نمایند.

14 نکته برای کشف استعداد کودک

سچین ساندیر، بنیان گذار GENLEAP، در مصاحبه ای با نشریات معتبر نکات مهمی را برای والدین به اشتراک گذاشته است تا به آن ها یاری کند استعدادها و علاقه های خاص فرزندشان را شناسایی نموده و در پرورش آن ها پیروز باشند. از جمله این نکات، اهمیت مشاهده دقیق فعالیت های کودک و گوش دادن به علایق اوست. این که والدین به شکلی فعال و کنجکاو کوشش کنند تا احتیاجها و توانمندی های واقعی فرزندشان را شناسایی کنند، می تواند به او یاری کند تا مسیر زندگی اش را با اعتماد به نفس بیشتری طی کند. در این فرآیند، توجه به تک تک لحظات کودک و فراهم آوردن فرصت های تجربه و رشد می تواند تاثیرات مثبتی در کشف و پرورش استعدادهای او داشته باشد.

1. دقت کنید: مشاهده کلید کار است

مشاهده دقیق اولین گام در شناسایی نقاط قوت و علایق فرزند شما است. به فعالیت هایی که فرزندتان به طور طبیعی به آن ها جذب می گردد توجه کنید. آیا از نقاشی، خواندن یا شاید حل معماها لذت می برد؟ این ها می توانند نشانه های اولیه از استعدادها و علاقه های ذاتی آن ها باشند. تحقیقات نشان می دهد که بچه ها بیشتر در زمینه هایی که به طور طبیعی به آن ها جذب می شوند، پیروز خواهند بود.

2. به علایق فرزندتان گوش دهید

طبیعتاً ممکن است تصور کنید چون شما از هنر یا کریکت لذت می برید، فرزندتان هم باید به همان چیزها علاقه مند باشد. اما این یک اشتباه استراتژیک است که می تواند علاقه ها و استعدادهای فرزندتان را محدود کند و او را به سمت چیزی سوق دهد که شاید هیچ گاه به آن علاقه نداشته باشد. در عوض، بهتر است با فرزندتان درباره علایقش صحبت کنید. این به معنای پرسیدن سوالات تند و تیز از او نیست. بلکه باید گفتگوهای ساده و معمولی داشته باشید که به طور طبیعی به شما نشان دهد او به چه چیزی علاقه دارد.

مهم ترین نکته در این گفت وگوها این است که بی طرف و کنجکاو باشید. شما نباید هیچ یک از علایق او را دست کم بگیرید یا حتی به طور غیرمستقیم او را به سمت علاقه مندی های خاصی هدایت کنید. هدف این گفت و گوها این است که شما به علایق و سلیقه های فرزندتان پی ببرید تا بتوانید به او یاری کنید تا فرصت های استعداد یابی را کشف کند.

3. زمان بازی و الگوهای تحصیلی فرزندتان را مشاهده کنید

در دنیای امروز، برای والدین ممکن است سخت باشد که بین مسئولیت های کاری و تربیت فرزند تعادل برقرار کنند. داشتن معلم خصوصی برای یاری به فرزندتان در انجام تکالیف مدرسه هیچ اشکالی ندارد. بعلاوه ممکن است همیشه در هنگام بازی فرزندتان حضور نداشته باشید. با این حال، بسیار مهم است که از زمانی که در اختیار دارید، برای نظارت دقیق بر رفتار فرزندتان در حین بازی های فردی و گروهی بهره ببرید و در پی پاسخ هایی برای سوالاتی مانند موارد زیر باشید:

  • چه نوع بازی هایی را ترجیح می دهند؟
  • این بازی ها چه چیزی را درباره مهارت ها و علایق فرزندتان نشان می دهند؟ سعی کنید ارتباط هایی پیدا کنید.
  • آیا به طور اتوماتیک تمایل دارند که گروه را رهبری کنند؟ شاید نشان دهنده مهارت های رهبری زودهنگام باشند.
  • آیا در انتخاب بازی هایی که باید انجام شوند، مهارت خاصی دارند؟ شاید فرزندتان به تیم های مناظره علاقه مند باشد.
  • به چه موضوعاتی علاقه نشان می دهند و درباره آن ها سوالات بیشتری می پرسند؟ (می توانید از معلمان خصوصی برای کسب اطلاعات بیشتر یاری بگیرید)
  • آیا در چیزی خاص مهارت دارند؟ استعدادهای پنهانی می تواند شامل داشتن صدای دقیق، توانایی حل معماهای پیچیده یا نقاشی باشد، اما ممکن است هر چیزی باشد.

4. فراهم کردن فرصت های تجربه

بچه ها احتیاج دارند تا با انواع مختلفی از تفریح ها و ورزش ها آشنا شوند تا بتوانند متوجه شوند که به چه چیزی علاقه دارند و در چه چیزی استعداد دارند. این ممکن است گاهی آزاردهنده و حتی هزینه بر باشد، اما باید درک کنید که فرزندتان همان پیش زمینه و درک جهانی که شما دارید را ندارد.

با ایجاد یک محیط محبت آمیز که کشف را تشویق کند، می توانید علایق آن ها را تقویت کنید و در پرورش علاقه به یادگیری به آن ها یاری کنید. علایق و میل آن ها می تواند راهی برای پیروزیت و خوشبختی آن ها در آینده فراهم کند، پس به آن ها توجه کنید. اگر فرزند شما به نقاشی علاقه دارد، به او ابزار و زمان لازم برای نقاشی بدهید. اگر به حشره شناسی علاقه مند است، یاری کنید تا بیشتر درباره این موضوع یاد بگیرد. فرایند یادگیری را بپذیرید و به فرزندتان فرصت دهید تا در حوزه هایی که با مهارت های خود همخوانی دارد، کشف و رشد کند.

به فرزندتان اجازه دهید که انواع مختلفی از فعالیت ها را امتحان کند و از او یا خودتان انتظار نداشته باشید که از همان ابتدا درست عمل کند. شاید او ابتدا پیانو، سپس فوتبال و بعد سخنرانی عمومی را امتحان کند، و در نهایت متوجه گردد که استعدادش در گیتار است.

5. پرورش مداوم

به یاد داشته باشید که تایید شما برای فرزندتان بسیار مهم است. هر قدم کوچکی که فرزندتان در هنگام کشف یک تفریح نو بر می دارد را مشاهده کنید و او را تشویق کنید. باید تعادلی مناسب پیدا کنید - انتظارات واقع بینانه داشته باشید و از بی صداقتی پرهیز کنید.

والدین تشویق می شوند که از راه های مختلف برای یاری به فرزندشان در کشف نقاط قوت و علایقشان به روشی مثبت و حمایتی استفاده کنند. در حالی که دادن تجربیات مختلف به فرزندتان بسیار مهم است، به همان مقدار لازم است که به استعدادها و ویژگی های شخصیتی ذاتی او توجه کنید. والدین می توانند از توانایی های ذاتی فرزندشان حمایت کنند و رشد شخصی او را با استفاده از مهارت ها و منابع خاص مانند تحلیل ژنتیکی تقویت کنند. با این استراتژی، مسیر رشد فرزند شما متمرکزتر و معنادارتر خواهد بود و او قادر خواهد بود پتانسیل کامل خود را کشف کند

در اینجا 3 قاعده ساده برای تحسین متوازن آورده شده است:

  • از انتقاد پرهیز کنید. شما نمی خواهید قبل از اینکه فرزندتان حتی فرصتی برای رشد استعدادش داشته باشد، اعتماد به نفس او را از بین ببرید.
  • زمانی که کار خوبی انجام می دهند، آن ها را تحسین کنید. تحسین شما سوختی است برای ادامه مسیر.
  • وقتی از شما می پرسند که چگونه عمل نموده اند، با دقت صادق باشید. اگر در این مرحله عملکرد خوبی نداشته اند، می توانید بگویید: این عالی است! اما هفته گذشته بهتر عمل کردی! یا فکر می کنم برای هفته اول عالی بودی؛ بیایید ببینیم هفته دوم چه عملکردی خواهی داشت!

6. از علایق فرزندتان حمایت کنید

وقتی که متوجه شدید فرزندتان به چه چیزی علاقه دارد، باید اطلاعات بیشتری را در اختیارش قرار دهید و فرصت های بیشتری برای پیگیری آن علاقه فراهم کنید. اجازه دهید که او از نزدیک تر به دنیای علاقه مندی اش نگاه کند، یا او را به صحبت با دوستان و اعضای خانواده تشویق کنید که می توانند اطلاعات بیشتری در اختیارش قرار دهند، یا به او فرصت دهید تا قبل از تعهد کامل، تجربه ای از آن فعالیت داشته باشد.

برای مثال، فرض کنید فرزند شما به خاطر دیدن یک پایکوب باله در کتاب رنگ آمیزی، به باله علاقه مند شده است. شما نمی دانید که این فقط جذابیت لحظه ای بوده یا واقعاً نشانه ای از علاقه واقعی است. شاید بتوانید او را در یک کلاس آزمایشی ثبت نام کنید، یا اجازه دهید کلاس را دیدن کند. ممکن است فرزندتان به چیزی غیر معمول علاقه مند گردد. مثلاً یک علاقه ناگهانی به خزندگان می تواند مثال خوبی باشد. تحت هیچ شرایطی فرزندتان را عجیب خطاب نکنید.

7. تشویق به اصالت: پذیرش فردیت و ابراز احساسات

بچه ها به طور طبیعی از محیط اطرافشان از جمله والدین و خواهر و برادرها تقلید می کنند. اما آموزش اینکه خودشان را واقعی و صادق با خودشان بشناسند، بسیار مهم است. آنها را تشویق کنید تا نظراتشان را ابراز کنند حتی اگر با دیگران متفاوت باشد و بتوانند افکار و احساساتشان را با اعتماد به نفس بیان کنند. یاری کنید تا بفهمند احتیاجی به جلب تایید دیگران ندارند و نباید برای خوشایند دیگران تغییر کنند. این به آنها یاری می نماید تا حس اصالت خود را پرورش دهند، استرس، نا آرامی ها و احتمالات بروز درگیری ها کاهش یابد. اجازه دهید کودک شما خود واقعی اش باشد و اصالت او را جشن بگیرید.

8. از والدینی که دائم در پی کنترل هستند پرهیز کنید

بچه هاتان را در آغوش نگیرید؛ اجازه دهید اشتباه کنند. وقتی که از مسیر منحرف می شوند، هدایت کنید، نکاتی به آن ها بدهید، اما به آن ها یاری نکنید تا همه چیز را از شما دریافت کنند. این کار بیشتر به ضرر آن ها خواهد بود تا سود. آیا می خواهید فرزندتان وابسته به شما باشد یا به طور مستقل پیروز گردد؟

فرض کنید فرزند شما که یک پیکاسو در حال شکل گیری است، تصمیم دارد در یک مسابقه هنری شرکت کند و چند هفته برای ساخت و ارسال اثر هنری خود زمان دارد. شما می توانید یاری کنید و اطمینان حاصل کنید که فرزندتان برنده گردد، اما این در راستای توسعه استعداد چه نتیجه ای خواهد داشت؟

9. تشویق به استقلال: مشارکت در تصمیم گیری ها

با بزرگ تر شدن کودک، او را در تصمیم گیری های مربوط به فعالیت هایش مشارکت دهید. این به او حس مالکیت بر علایقش می دهد و مسئولیت پذیری را تقویت می نماید. تحقیقات در مجله نوجوانی زودرس نشان می دهد که بچه های که در تصمیم گیری ها مشارکت دارند، بیشتر در فعالیت های خود انگیزه پیدا می کنند و درگیر می شوند.

10. به آن ها درس استقامت و پایداری بدهید

فرض کنید بدترین اتفاق می افتد و آن ها به شدت شکست می خورند. به آن ها یادآوری کنید که حتی بزرگترین افراد هم با لحظات شکست روبه رو شده اند. آن ها را تشویق کنید تا آنالیز کنند که چه چیزی را می توانستند متفاوت انجام دهند و با این یادگیری ها دوباره کوشش کنند. مثال های واقعی از افرادی که آن ها به آن ها احترام می گذارند (بازیگران، ورزشکاران، حتی شخصیت های خیالی) را به آن ها نشان دهید که شکست خوردند، اما برگشتند و قوی تر از قبل شدند.

علاوه بر این، خودتان الگوی مناسبی باشید. احتمالاً شما خودتان در زندگی روزمره تان استقامت و پایداری را نشان می دهید. به بچه هاتان نصیحت نکنید؛ بلکه گفتگوهای واقعی و صمیمانه با آن ها داشته باشید. شاید بخواهید به آن ها بگویید که اولین بارهایی که برای درست کردن پنکیک هایی که آن ها به آن ها علاقه دارند، کوشش کردید، در واقع کاملاً فاجعه بار بودند!

11. الگوی مثبت باشید

زمانی را برای ایجاد یک برنامه تمرینی برای فرزندتان اختصاص دهید. این امر بسیار لازم است اگر بخواهند در زمینه علایق خود پیشرفت کنند. مهم نیست که فرزندتان چقدر در پیانو یا در زمین فوتبال استعداد دارد، بدون تمرین کافی ممکن است نتواند آن استعداد را پرورش دهد.

والدین اولین الگوها برای بچه هاشان هستند. نظم و انضباط را به آن ها آموزش دهید و خودتان هم به عنوان الگو عمل کنید. نشان دهید که انضباط چگونه است. اگر تصمیم گرفتید که هر روز صبح 20 دقیقه ورزش کنید، جدی باشید و به آن پایبند بمانید. وقتی شما نشان می دهید که در حفظ انضباط و تعهد ناتوانید، فرزندتان به این نتیجه می رسد که این رفتار قابل قبول است.

12. فرزندتان را محدود به علایق و سلیقه های خود نکنید

آیا استعداد ژنتیکی است؟ خب، ژنتیک قطعاً تأثیراتی بر استعداد دارد، اما محیط و تجربیات نیز نقش مهمی ایفا می کنند. فرزند شما ممکن است علایق و استعدادهای شما را نداشته باشد. شاید شما همیشه بوکس را به عنوان یک ورزش خشن و پرخاشگر دیده اید، اما فرزند شما می خواهد بوکسور گردد زیرا در یک کارگاه کوچک مدرسه در میان همکلاسی هایش درخشیده است.

شاید شما برترین پایکوب در دایره دوستانتان باشید، اما فرزندتان از پایکوبی متنفر است. او دو پای چپ دارد. از وسوسه و فشار برای فرستادن او به کلاس های پایکوبی خودداری کنید، چرا که ممکن است احساس شرم و ناراحتی کند.

13. وقت و پول خود را برای آزمون کردن سرمایه گذاری کنید

آزمون های شخصیت ژنتیکی می توانند به شما یاری کنند تا نقاط قوت شخصیت فرزندتان را به طور علمی شناسایی کنید. این بعلاوه یک روش عالی برای فیلتر کردن همه شایعات و فرضیات (مثلاً اینکه آیا فرزند شما واقعاً به باله علاقه دارد یا فقط از دیدن پایکوب باله در کتاب رنگ آمیزی جذب شده است) و رسیدن به علایق و استعدادهای واقعی او است. برترین آزمون های ژنتیکی از ژنوم ها، روان سنجی ها و گاها طالع بینی استفاده می کنند تا کشف کنند که استعدادهای واقعی فرزندتان کجا نهفته است. شما ممکن است بخواهید در پی آزمون هایی بگردید که از مدل OCEAN شخصیت برای شناسایی این موضوع استفاده کنند.

14. کشف و پرورش استعداد احتیاجمند تعهد است

اگر شما به طور جدی قصد دارید استعدادهای فرزندتان را شناسایی و پرورش دهید، باید آماده باشید که وقت و انرژی زیادی را صرف این کار کنید، به ویژه در مرحله اول که کشف استعدادها است. یکی از روش هایی که می تواند فرآیند شناسایی استعدادها را آسان تر و سریع تر کند، استفاده از آزمایش های ژنتیکی است تا پاسخ های قابل اعتماد و علمی به دست آورید. برای مثال، راه حل های آزمایش ژنتیکی مانند Genleap به شما فهرستی طولانی از ویژگی های شخصیتی، استعدادها و توانمندی ها بر اساس دی ان ای فرزندتان می دهند. پس از شناسایی استعدادها، لازم است که حمایت و پرورش مناسب را برای فرزندتان فراهم کنید تا بتوانند مهارت های خود را پیگیری و توسعه دهند و در آینده به پیروزیت دست یابند.

کلام آخر

کشف استعداد کودک فرآیندی است که به والدین یاری می نماید تا نقاط قوت و علاقه های خاص فرزندشان را شناسایی و پرورش دهند. این فرآیند تنها به مشاهده و دقت در علایق و فعالیت های کودک محدود نمی گردد بلکه به ایجاد فضایی حمایتی برای رشد مهارت ها و توانمندی های فردی نیز احتیاج دارد. والدین می توانند با فراهم کردن فرصت های مختلف برای تجربه و آنالیز علایق، به فرزند خود یاری کنند تا استعدادهای پنهان و قابلیت های ویژه اش را کشف کند. به وسیله توجه به تک تک لحظات کودک، مانند بازی ها و تعاملات اجتماعی، و درک صحیح احتیاجها و خواسته های او، می توان مسیر درست رشد و شکوفایی را برای کودک هموار کرد.

در نهایت، کشف و پرورش استعدادهای کودک احتیاجمند تعهد و توجه مستمر والدین است. والدین باید همیشه بر تشویق و حمایت از فرزند خود تمرکز کنند و به او فرصت دهند تا در حوزه های مختلف تجربه کسب کند. از آنجا که هر کودک منحصر به فرد است، باید از همان ابتدا با شناخت دقیق توانمندی های او، فرآیند کشف استعداد را به طور علمی و مداوم پیگیری کنند. با استفاده از منابع مختلف مانند آزمون های ژنتیکی و مشاوره های حرفه ای، والدین می توانند در این مسیر به طور موثری به فرزند خود یاری کنند تا استعدادهایش را شکوفا نموده و به پیروزیت های بزرگ دست یابد.

منابع

منبع: دیجیکالا مگ
انتشار: 18 فروردین 1404 بروزرسانی: 18 فروردین 1404 گردآورنده: balio.ir شناسه مطلب: 2539

به "14 نکته برای کشف استعداد کودک" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "14 نکته برای کشف استعداد کودک"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید